Werkstress. Ik ken maar weinig mensen die er geen last van hebben. In meer of mindere mate, natuurlijk. Maar hoe vaak kom je nog mensen tegen die het niet te druk en niet te rustig hebben,
werk prima kunnen combineren met hun privéleven en genoeg geld verdienen om ook nog leuke dingen te kunnen doen. Steeds minder, voor mijn gevoel.
Volgens de cijfers zou werkstress, in ieder geval uitval en burn-out, bij zelfstandig ondernemers minder voorkomen. Ik vraag me af hoe dat komt. Het klopt wel dat de mensen die ik ken met burn-out allemaal in loondienst zijn of waren. Met een goede financiële opvangregeling.
Werkstress en ondernemen, wat is er bekend
In de artikelen die ik lees over werkstress bij zelfstandig ondernemers staat dat zelfstandigen over het algemeen minder werkstress ervaren. Omdat ze zelf hun tijd kunnen indelen, zelf grotendeels bepalen hoe hun takenpakket eruitziet, en met wie ze werken, en ze eventueel meer uren kunnen werken, als nodig. Dus je hoeft dan niet te veel werk in te weinig tijd te proppen. Of ik meer uren werken nou een goede oplossing vind weet ik niet.
Waar ervaar ik zelf werkstress van, vraag ik me af. Nou, toch wel dat ik te veel dingen heb bedacht die ik wil doen. Ik heb twee eigen ondernemingen, een vrouw die net haar eigen bedrijf is begonnen en een zoon met slaapproblemen. Vooral dat slecht slapen breekt me op. Ik kan dan niet voor elkaar krijgen wat ik eigenlijk had bedacht.
Dat mijn vrouw ook zelfstandig ondernemer is geworden vind ik echt geweldig. Met StartupPlan juich ik het zelfstandig ondernemerschap natuurlijk meer dan toe. Maar ik vind het ook wel spannend. Omdat we geen vast inkomen meer hebben om op terug te vallen, mocht dat nodig zijn. Alhoewel ik inmiddels ook alweer 6 jaar zelfstandig ondernemer ben en nog nooit een maand financiële problemen heb gehad. Gelukkig maar, want dan zou ik mijn werk als finance expert niet goed doen.
De Week van de Werkstress
Inmiddels is er dus zoiets als de Week van de Werkstress in het leven geroepen. Door OVAL, een organisatie die de krachten van dienstverleners bundelt die actief zijn op het terrein van vitaliteit, activering en loopbaan, staat er op hun site. De brancheorganisatie wil met een event, in Utrecht dit jaar, een positieve bijdrage leveren aan het werkgeluk en de mentale gezondheid van werk(gev)end Nederland.
Nu heb ik het gevoel, ik kan het mis hebben hoor, dat dit event en de focus van de week vooral gericht is op organisaties die mensen in dienst hebben. Hoe zij ervoor kunnen zorgen dat hun werknemers gelukkig en vitaal zijn/blijven. En dus niet uitvallen. Ik ben nog niks tegengekomen over ZZP’ers. Maar dat is hun insteek misschien helemaal niet.
Cijfers over uitval
Wat is er bekend? Cijfers over (tijdelijke) uitval waarbij het aanvragen van een uitkering komt kijken zullen wel van het UWV komen. Volgens burnoutpoli.com hebben er op het moment 1,3 miljoen werkenden te maken met burn-out klachten. 60% van kort verzuim leidt tot langdurig verzuim. Ik kan me voorstellen dat als je het probleem niet adequaat aanpakt, het ook niet weggaat.
In 2022 was er gemiddeld 5% verzuim en bij grote organisaties 9-11%. Uitval schijnt het hoogst te zijn in sectoren als het onderwijs, de zorg en horeca.
Uit onderzoek van ZZP Barometer blijkt dat in 2021 8.8% van de ZZP’ers met werkstress kampte.
Kleinere stijging burn-outklachten bij zzp’ers dan werknemers – ZZP Barometer
Ondergewaardeerd
4 op de 10 werknemers heeft het gevoel dat hun werkgever geen verantwoordelijkheid voelt voor hun mentale gezondheid. Met de krapte op de arbeidsmarkt, het overleven na de pandemie en de hoge kosten die er op het moment bij veel bedrijven spelen, kunnen zaken als mentale gezondheid inderdaad nog wel eens achterblijven. Wat vervolgens weer uitval tot gevolg heeft.
Hoe zit dat bij zelfstandig ondernemers dan? Daar heb je geen baas, niemand die naar je omkijkt en je een schouderklopje geeft, geen uitkering om op terug te vallen; je moet het allemaal zelf doen (tenzij je een goede arbeidsongeschiktheidsregeling hebt getroffen natuurlijk. Zie daarvoor onze blog over de AOV in onze kennisbank).
Helpt het inderdaad dat we zelf onze tijd mogen indelen? Ook al betekent het vaak dat je buiten reguliere kantoortijden ook nog aan het werk bent als het nodig is. Wij maken zelf onze takenlijst, die toch vaak een stuk langer is dan die op kantoor was toen we nog in loondienst waren. Maar we vinden het leuk, dus het is oké, zeggen we tegen onszelf. We kúnnen theoretisch gezien natuurlijk ’s middags even een dutje doen, als het nodig is. Alleen doen we het nooit. Maar het kan.
Dat we eigenlijk te veel werken voor eigenlijk te weinig geld nemen we voor lief, want daar hebben we zelf voor gekozen. Van die verantwoordelijkheid die we voelen om het allemaal alleen voor elkaar te boksen liggen we soms wakker, maar gelukkig hebben andere ondernemers dat ook.
Als wij het even niet meer trekken dan nemen we een dagje vrij. Of gaan we wat vaker eerder naar bed. In ieder geval hebben wij geen instantie waar we het aan moeten melden. Misschien is dat het verschil.
